|
Een mooi vooruitzicht...
Ja, er stond mij een leuk feestje te wachten in de staat Goa, ik was namelijk door John Halligan (een Ierse Canadese Engelsman die ik in Hong Kong had leren kennen) uitgenodigd om met een aantal andere reizigers de kerst te gaan vieren. Hier heb ik natuurlijk ja op gezegd, en met de nachtbus ben ik naar Goa vertrokken.  Onderweg kwam ik naast een Indiase (Sonia) te zitten die anders was dan de Indiase vrouwen die je hier normaal ontmoet. Vrouwen in India zijn erg stil en gesloten, ze zullen zelden met een buitenlander praten, maar Sonia was anders, ze praatte vrijuit over vrouwen in India, de tamelijk sexistische samenleving en haar gedachten over uithuwelijken, enzo. Erg interessant, natuurlijk, en de nacht vloog voorbij.
's-ochtends zijn we in Panaji (noord- Goa) aangekomen en ben ik gaan inchecken in het hotel wat John geregeld had. John was er al wel, maar was even de stad in, dus ik ben even gaan ontbijten en door de stad gaan wandelen. In de stad kwamen we elkaar toevallig tegen en het was erg leuk elkaar weer te zien. We hebben de rest van de dag veel bij zitten praten over onze afzonderlijke India- ervaringen en we hebben weer veel gelachen over onze avonturen in Hong Kong, vooral over The Austrian Guy, een Oostenrijker met twee vrouwen in de Filipijnen en hij was op zoek naar meer vrouwen in Hong Kong (Hello? You travel alone?).
|
|
Vagator
 Panaji was voor ons natuurlijk maar een tussenstap in Goa, het doel was Vagator, een plaats nog iets noordelijker in Goa, waar de kerst gevierd zou gaan worden... Met de bus dus naar Vagator, waar de organisator van ons kerstfeestje al was, de Fransman Cesar. Hij had voor ons en voor nog 6 anderen twee huizen gehuurd in het dorp, wat veel goedkoper was dan een hotelkamer (in het kerstseizoen verdubbelen hotels namelijk hun prijzen, vanwege de toeristen die naar Goa komen). De groep bestond uit een aantal Israeliers, 2 Australiers die af en toe aan kwamen waaien en wij met zijn drieen, dus. Het werden een paar dagen van samen eten koken, uitgaan naar house- parties, veel te veel drinken en overdag bijkomen op het strand.
 Het hele dorp is ingericht voor de vele feestvierders, het dorp heeft meer kroegen en house- parties dan winkels en zelfs overdag op het strand klinkt de hele dag de muziek (en hard!). Het feestje waar wij 2 dagen naartoe waren gegaan was boven op de heuvel, toepasselijk Hilltop genoemd, hier ging het feest 24 uur per dag door en dat 3 dagen lang.
Maar op 26 december kwam ook aan het kerstfeest een einde en zijn John en ik met de nachtbus naar Mumbai gegaan. We wilden beide eigenlijk nog niet zo vroeg weg, maar vanaf de 27ste zaten alle bussen propvol, dus we waren al blij dat we vervoer hadden.
|
|
Mumbai
Met de stadsbus zijn we van Vagator naar Mapusa gegaan en van daaruit vertrok onze nachtbus naar Mumbai. De nachtbus had blijkbaar nogal wat haast, onder het rijden moesten we onze rugzakken in het achterruim gooien en snel naar voren rennen om in de bus te kunnen springen. Na wat gefoeter van onze kant naar de chauffeur bleek wel dat we net op tijd waren, hij gaf gas en is in de stad niet meer gestopt. Wel riskant natuurlijk, de bus zou zomaar met de rugzakken weg kunnen rijden, maar we hadden het weer gehaald.  We waren allebei al eerder in Mumbai geweest, maar het was voor ons beiden een tussenstop naar de Indiaase eindbestemming. John vloog vanuit hier terug naar Engeland en ik ging Kolkata (voorheen: Calcutta) bezoeken.
We waren net in Mumbai en mijn telefoon ging over, het was Astrid, met de vraag of alles in orde was. Toen hoorde ik voor het eerst van de tsunami- ramp in Azie en de rest van de dag bestond min of meer uit internetten en uitzoeken of Kolkata wel veilig was...
Naast het feit dat ik net zelf uit het gebied kwam, moest ik vooral denken aan de vele andere reizigers die ik ontmoet had in India en waarvan ik van sommigen wist dat ze ergens in het zuiden zaten... Het werd al snel duidelijk dat namen niet zomaar gegeven worden op internet en we zijn maar gestopt met zoeken en wat in de stad rondgewandeld om de ellende even te vergeten.
|
|
En weer verder...
Zoals al gezegd, was mijn volgende stop Kolkata. Na het afscheid met John ben ik op de trein gestapt en na een 30 uur durende treinrit ben ik daar weer veilig aangekomen, een prachtige stad met weer veel leuke mensen, maar dat beschrijf ik natuurlijk weer in het volgende verslag...
|
|