Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Bagan 19- 20 jan 2005
 

Bagan 19- 20jan


De stad

Het uitzicht vanaf een hoge pagodeDit keer een luxe bus, naar Bagan. Na een paar uurtjes rust in het hotel (het Inn Wa hotel), hebben we een paar fietsen gehuurd en zijn we vertrokken naar de meest toeristische en misschien ook wel meest indrukwekkende site van Myanmar. Het is een gebied van een paar vierkante kilometers groot en er zijn meer dan 3000 payas verspreid over het hele terrein, volgens de reisgids 1 van de spectaculairste sites in Azie, misschien wel de wereld... En ondanks het toeristische gehalte kun je dit ook inderdaad niet overslaan tijdens een trip naar Myanmar, erg prachtig!
De toegang naar het gebied kost 10 Dollar, wat al in de bus naar Bagan geind wordt. De meest indrukwekkende gebouwen vonden wij de Ananda Pahto en de Shwesandaw Paya en vanaf de laatstgenoemde kun je een prachtige zonsondergang zien. Ook de Shwezigon Paya in de stad zelf was prachtig maar net als de andere sites wel volgepropt met toeristenstalletjes. Eten bij een stalletjeHet probleem bij die stalletjes is niet zozeer dat mensen iets willen verkopen, maar de gedrevenheid waarmee ze dat doen: Je kunt geen stap verzetten, of je wordt toegeroepen,
'Hello! HELLO! T-shirt? Drink? Rubbish?' Negeren helpt niet, en wegwuiven ook niet. Volgens lokale mensen zitten organisaties achter deze verkopers, die de mensen dwingt zo opdringerig te zijn, helaas, het wordt op deze manier net zo vermoeiend als sommige plaatsen in India en bij de pyramides in Egypte...

En:

De bal hooghouden op straat is erg populair- Bij zonsondergang had de lokale bevolking een applaus voor de zon, wat wat vreemd maar ook erg leuk overkwam bij de buitenlandse toeristen.
- Op het einde van de reis ben ik voor de 2e keer door Bagan gekomen en heb ik gegeten bij een echt Italiaans restaurant (een Italiaan die hier zes maanden per jaar woont. De Pizza was heerlijk, maar ook wat duur. Voor 3000 Kyat kun je ongeveer 15 keer dineren in een lokaal restaurantje...
- s-avonds laat gingen we moe maar voldaan weer op ons fietsje terug naar het hotel. Dunja wilde nog even de tempels bij nacht zien. We stopten en liepen het weiland in en hebben daar in het pikkedonker een paar uur bij een oeroude tempel gezeten (het is maar waar je zin in hebt).

Om vier uur s-ochtends ging de wekker al weer. Ja, de bussen vertrekken hier op de meest ongemakkelijke tijden. het was weer tijd voor een nieuwe uitdaging, de laatste die Dunja en ik samen zouden beleven: Het Inle meer...