Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Bishkek 8- 11 jun 2008
 

Bishkek 8- 11jun


Paulus de kwiebus

Wisselen van de wacht bij een van de vele monumentenHet voetballen was begonnen en ik had weinig mazzel. Wel of geen voetbal was de vraag: ONZE wedstrijd was hier van 1 tot 3 uur s-nachts en ik moest al om 7 uur op voor mijn visumaanvraag. De volgende dag was de herhaling, maar halverwege moest ik weg om mijn visum juist weer op te halen! Helaas, helaas, maar met de volgende wedstrijd zou alles goed komen...
Paul Kivit had kaartjes en ik hoopte (vooral voor hem) op een goede wedstrijd en hij zal wel genoten hebben, 3-0 tegen Italie, erg mooi... En ik heb gehoord dat Paulus in totaal 33 seconden in beeld was, op Uzbekistan- televisie, dan...

Bishkek

Het monument voor WOIIDe naam van de stad betekend (in de oude taal) plaats onder de bergen en met de 4800 meter hoge Alatau gebergte (deel van het Tian Shan gebergte) boven de stad klopt de naam wel.
Met veel monumenten en een tegenvallende (en te dure) historisch museum, met eigenlijk alleen hoera-wat-zijn-ze-fantastisch-fotos van president Bakiyev en Lenin. In het centrum het gezellige panfilov- park met de gebruikelijke roestige maar erg grappige attrakties en lachende kinderen. Maar vooral met een Goed Chinees restaurant met veel Chinezen en heerlijk en traditioneel Chinees eten.

Amai, amai...

Ik was hier vooral voor mijn visum voor Oezbekistan en dan snel naar Tashkent voor meer visum- plezier. Maar de stad is leuk voor een paar dagen, eten op straat, erg groen (veel parken en bomen). En het was warm in de stad...Het was wel erg warm en de laatste dag was het ZO heet in de hotelkamer (ik had weer een bed in Hotel Ak- say) dat ik het raam probeerde te openen.
Maar deze zat dichtgespijkerd... Wat meer geweld gebruiken, dan, maar toen kwam al het glas uit het raam gevallen... Bloed aan mijn teen, arm en enkel, maar gelukkig maar kleine sneetjes. Ik deed het licht aan: mijn hele tas zal vol met glas (dat rijmt). En tegen de tijd dat ik alles schoon had gemaakt, had ik nog precies 1 uur te slapen...

Na de deur van de wc tijdens mijn vorige bezoek had ik nu dus weer een raam gesloopt. Wie gaat dat betalen? vroegen de receptioniste en de shower- boy, dus ik heb ze het adres en de verzekeringspolis van Zoete Lieve Gerritje gegeven...
Half vijf ging de wekker (wat vroeg!!!), en een taxi bracht me naar het busstation. Hier vond ik weer een taxi die me op weg zou brengen naar Tashkent...

Kriminal polizei!

Heerlijk!!!...maar dat ging nog niet zomaar! Ik werd op het station aangehouden door 2 politieagenten en ik moest mee naar hun kantoortje. De deur ging op slot en ik moest alles uitladen. De oudere man hield me bezig terwijl de jongere gast mijn spullen controleerde op drugs. Toen ik uiteindelijk weer aan het inladen was merkte ik in mijn dag- portemonnee (ik heb 1 portemonnee voor dagelijks gebruik en 1 met het grote geld en de bankpasjes) dat 20 dollar weg was. En ik werd me een partijtje kwaad!!

En daar hadden ze niet van terug, want ik knipperde met mijn ogen en sneller dan Hans Klok had hij het geld al weer terug gestopt. Dus ik keek alles na en ook uit mijn echte portemonnee miste ik 20 dollar. Ik weer dreigen met een ritje naar het hoofdkantoor waar ik ze aan zou geven.
Identificatie, riep ik, identificatie!!! Maar ze durfden hun politiepasjes niet meer te laten zien. De jongere gast ging weg en kwam terug met weer 20 dollar. Maar ik dreigde nog steeds dat ik ze aan zou geven en hij verdween weer, ik heb hem nooit meer terug gezien.

De slapende zwerver en zijn plastic flessenIk wilde van de oudere man zijn naam opschrijven. Hij werd zenuwachtig en begon op en neer te lopen. Hij wilde weg, en wilde de deur afsluiten. Ik wilde dat niet en het werd duwen en trekken en bijna ging ik op de vuist met Der Alte. Ik besefte me dat dat niet slim zou zijn, vechten met politie in een politeistaat... Dus ik liep naar buiten, naar mijn taxi, en besefte me daar dat ik die 20 dollar eigenlijk helemaal niet miste, die had ik de dag ervoor namelijk gebruikt bij de ambassade om mijn visum te betalen..!!!

Dus zonder het te weten had ik de politie 20 dollar afgetroggeld..!!! Dat stelletje boeven, euh agenten...

Nokkie, nokkie

Kinderattractie met Nederlandse kentekensDe chauffeurs van de taxis had ik alles verteld en deze moesten hard lachen... Het hoort er gewoon allemaal bij, hier, en ik besloot om niet naar het hoofdkantoor te gaan. Een interessante ochtend was het zeker, en ik ging weer op pad. Nadat de chauffeur een 4e persoon zijn auto in had gepropt, op weg naar een land wat ik al kende...