We kwamen langs een rivier de grens over met Kosovo en de overgang was redelijk makkelijk. We moesten nog wel een autoverzekering kopen, want Kosovo staat niet op de groene kaart. 15 euro voor 15 dagen, dus dat was nog wel te doen.

 

 

 

 

Er stonden in Kosovo een paar campings aangegeven op mijn 'Maps- Me' app, waaronder eentje vlak bij het centrum van Prishtina. We konden de camping echter niet vinden en bij navraag bleek deze ook niet te bestaan. Geintje, zeker? ;-)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We besloten om de auto gewoon op een parkeerterrein te zetten en met de bus het centrum in te gaan. We hadden tijd om wat toeristische dingen te bekijken, zoals een oud- Ottomaans huis wat prachtig is gerestaureerd en we kregen bij de rondleiding uitleg van een zeer goed Engels sprekende gids.

 

We hadden daarna nog wat tijd over om een filmpje te pakken. We liepen binnen en Toy Story 4 draaide. Leuk... 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het eten was die avond; köfte in een pita- broodje en we hebben leuk zitten kletsen met wat Kosovaren. Het werd gezelliger en de Turkse thee werd maar ingeschonken en toen we wilden betalen bleek de Kosovaarse gastvrijheid meteen toe te slaan; het eten was al voor ons betaald door de man die het beste Engels kon, zijn naam zijn we vergeten helaas. Tegensputteren hielp niet; we mochten echt niets betalen...

 

 

 

 

We namen de bus terug om op het kampeerterrein even buiten het centrum te gaan wildkamperen, al was het daar niet rustig, tot laat kwamen mensen af en aan, dus slapen ging wat minder. De volgende ochtend bleken we toch uiteindelijk wat geslapen te hebben en na een zelfgemaakt bakkie en een pannenkoek trokken we verder naar het zuiden.