|
Na liechtenstein kwam Oostenrijk. Omdat we geen snelwegvignet hadden, zijn we binnendoor gaan rijden, in de richting van Innsbruck. Het landschap hier is vrij onherbergzaam, met smalle diepe dalen, en hoge stijle rotswanden. Er was hier eigenlijk ook maar 1 weg, en die was op sommige punten zelfs nog zo smal dat wanneer we een tegenligger tegen kwamen, hij of wij in de berm stil moesten gaan staan om de ander te laten passeren... Toch wel weer even anders na al die mooie wegen van Zwitserland.
We zijn zo ge-eindigd vlak voor Innsbruck, waar we een camping vonden die zelfs een sauna had! Het heeft die hele avond geregend zodat onze was niet kon drogen. Behalve Leon's jas dan, want die heeft hij onder de handendroger in het WC-gebouw gedroogd...
|
|
 Innsbruck
Innsbruck aan de Inn met een heel mooi oud centrum, met onder andere een balkon met gouden dak, aan het oude markplein, met maar liefst 2657 vergulde koperen pannen! De Hofburg en de Hofkerk hebben we alleen maar van buiten gezien. In een restaurant stond buiten in marmer gebeiteld welke gasten ze allemaal hebben mogen ontvangen, bijvoorbeeld ook de naam van Koningin Juliana.
We hadden goed nieuws te horen gekregen: Onze paspoorten waren terug! Met de visa voor Mongolie, China en Rusland!!!
Uiteraard hebben we hier op geproost met een goed glas Oostenrijks bier. We spraken een lokale vrouw en ze heeft vanalles verteld over Sissie, Frans-Jozef, Knudeln, Maria-Theresia, Goulash, Hongarije, Palatschinken, de Hofburg, en nog veel meer...!
|
|
 Wat we nog tegenkwamen in Innsbruck was een tentoonstelling van Swarovski glas. Zo stond er een schitterende leguaan direct bij de ingang. De prijs stond er ook bij: slechts 15.000 euro...! Binnen stonden nog veel meer mooie glaswerken, en de benedenverdieping was geheel ingeruimd voor een onderwerp: de jurken van Shirley Bassey.
|
|
We hadden de tip gekregen dat voor Salzburg, bij het plaatsje Werfen, de grootste ijsgrotten ter wereld zijn. We zijn dan ook doorgereden tot vlak voor Werfen en hebben daar een camping opgezocht. 's Avonds hebben we Knudeln mit Goulash geprobeerd. Leon heeft de Knudeln met Hirschgebrat besteld, Michiel de Knudeln met Goulash. En ook voor het toetje hadden ze een Oostenrijkse specialiteit: Palatschinken. Leon nam de palatschinken met ijs, Michiel met marmelade.
|
|
 Eisriesenwelt
De volgende dag naar Werfen, naar de ijsgrotten die plaatselijk bekend staan als de Eisriesenwelt. Over een weg met een gemiddeld stijgingspercentage van 18%! Boven kwamen we bij een gondellift aan, van 1000 meter naar 1500 meter. Hier moesten we even in de rij, werden er carbietlampen uitgedeeld aan een aantal mensen, en toen konden we eindelijk de grot in. De gids had bovendien nog een lint magnesium bij zich dat hij afentoe aanstak. Dit gaf helder wit licht waardoor we het ijs goed konden zien. Erg mooi!!!
Na deze mooie grotten zijn we doorgereden naar Salzburg.
|
|
 Salzburg
In Salzburg de wagen geparkeerd en maar eens de stad ingelopen. In de binnenstad kwamen we langs het geboortehuis van Mozart. De rondleiding was hier perfect geregeld: Je krijgt een soort van telefoon mee waarmee je continu uitleg krijgt over wat je ziet. Aan het begin van de toer hangen een paar foto's van het gebouw zelf, waarop te zien is dat na de tweede wereldoorlog er bijna niets meer van het huis over is. Gelukkig zijn er nog wel een aantal muziek instrumenten bewaard gebleven, waaronder zijn Pianoforte, en die zijn dan ook te bewonderen.
|
|
 Vanaf de vesting van Salzburg heb je een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving. Hierna op zoek naar Bosna. Dit is een broodje met een lekkere bosnische worst en kruiden.
|
|
De Zoutmijnen
Het eerste stuk in de zoutmijnen gaan met een trein.  In de film wordt verteld over de Kelten die hier 2500 geleden kwamen en de mijnen maakten. Salzburg is erg rijk geworden door het zout, ook wel het "witte goud" genoemd. Zout werd voeger namelijk voor van alles gebruikt; het langer houdbaar maken van voedsel was door het zout mogelijk bijvoorbeeld.
We zijn met een bootje (voor 50 personen) over een zoutmeer gevaren. Ze hadden het hier mooi aangekleed met licht, zout en muziek. Na een paar glijbanen hebben we nog wat uitleg gekregen over hoe het zout tegenwoordig gewonnen wordt (gewoon water erin pompen, zout lost op, water oppompen en filteren) en vervolgens moesten we weer omhoog. Gelukkig hadden ze het hier makkelijk gemaakt voor ons, een roltrap, midden in een mijn!
|
|
 Wenen
Voor deze stad hadden we een hele dag uitgetrokken, dus twee nachten op de gemeente camping van Wenen. Vanaf die camping was het vrij eenvoudig om in de binnenstad te komen met de bus en metro. Gebouwen als de Hofburg, het Parlementsgebouw, de Nationale bibliotheek, en het Raadshuis sieren de stad. Jammer van de zwarte aanslag op een aantal gebouwen. Leon wilde graag naar het Freud museum, dus zijn we daarnaartoe gelopen. Michiel is niet mee naar binnen gegaan. De stad heeft veel mooie gebouwen, en ook de sfeer in de stad is vrolijk en erg leuk om mee te maken. Uiteraard vallen de vele toeristen gelijk op, maar dat doet niets af aan de stad zelf die mooi ingericht en versierd is met fonteinen en beelden.
Wat eigenlijk ook een eind buiten de binnenstad ligt is het reuzenrad, en ook het graf van Mozart ligt niet direct in het centrum van de stad helaas waardoor we de niet gezien hebben. Maar ja, in een dag kun je eigenlijk ook maar een klein beetje van een stad zien. De indruk van de stad was echter zeer goed, en wanneer je hier eens een weekendje of weekje naartoe wilt zul je je absoluut niet vervelen, zeker weten!
|
Freud
Het leuke aan dit museum in het voormalige huis van Freud was dat alle originele meubels en schilderijen nog aanwezig waren. Dit gaf een gevoel dat je even echt terug in de tijd gaat.  Freud is niet alleen de belangrijkste grondlegger voor de hedendaagse psychologie, hij was in zijn tijd al een belangrijke neuroloog. Van deze tijd stond nog een opmerkelijk apparaat in 'de behandelruimte': een snijmachine om zeer dunne schijfjes hersenen af te snijden en te analyseren (bij overleden mensen dan, natuurlijk.)
Door hypnose en behandelingen liggend op de bank, kwam hij aan zijn theorien. Het meest aandoenlijk was de film aan het einde van de rondleiding. Een film over de laatste jaren van zijn leven, over zijn familie van wie verteld werd dat een aantal de oorlog niet gingen overleven, zij waren namelijk allen joods en de films speelden tot 1939.
|
|
 Na het internetten zijn we teruggelopen naar het Raadshuis voor de eettentjes op straat. In het midden van al die eettentjes was een plein vrijgehouden waar vervolgens allemaal tafeltjes en stoeltjes neergezet waren. Hierna naar de camping om de volgende dag op weg te gaan naar Tsjechie.
|