Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Manama 3- 7 apr 2022
 
Ik wil in Bahrein de hoofdstad Manama nog wat beter leren kennen en ik wilde nog graag ergens duiken.

Ik had echter geen rekening gehouden met de Ramadan. Wat me al bij vertrek in Oman was opgevallen, was dat bijna alles overdag dicht is. Maar dan ook echt alles. Je kan tanken, een taxi nemen, hier en daar is een winkeltje open, maar voor de rest ligt alles stil.

Daarom had ik besloten om mijn laatste dagen in Bahrein ook mee te doen aan de Ramadan, dus alleen maar te eten en drinken als het donker is. Dat betekende wel vroeg de wekker, vóór half zes komt hier de zon namelijk al op.

 

 
 
 
 
Dus tussen 4 en 4.15u klonk al de oproep tot gebed en tussen 4.30 en 5u liep ik al rond om wat te eten te kopen. Maar wat me dan wat tegenviel is dat er wel veel mensen rond 5 uur al op straat waren, maar dat geen koffie- en theezaakjes al open waren. Ik was dus aangewezen op de supermarkten en verzamelde dan wat Ayran, cake, dadels, dat soort dingen...

De enige uitzondering die ik mezelf tijdens daglicht maakte was water drinken. Ik loop gemiddeld een uur of 4 per dag, ook in het middaguur, en ik wist niet of ik dat zou trekken.

En ik heb in die drie dagen die ik had best nog veel gezien. Het eiland Muharraq kun je gewoon te voet bereiken, er lopen 2 bruggen naartoe. Er staan hier nog veel traditionele, oude huizen, zoals het Beit Seyadi, soms zelfs nog met windtorens, zeg maar airconditioning voordat we stroom hadden. Muharraq heeft ook een eigen souq en een fort.

Meer in de buurt van het centrum van Manama is het Nationale museum, waar je ook wel een paar uur kunt ronddwalen. Met een overzicht van alle beschavingen die in het verleden het eiland hebben bezet, en dat zijn er nogal wat...

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ook heb ik extra genoten van het heerlijke eten, uiteraard alleen in de avond, zoals een keer Libanees buffet. Lekker!

En ik ben naar zowel Bollywood als Hollywood geweest. De Indiase film was hilarisch, maar ik was de enige die lachte. Er zaten dan ook maar een paar mensen in de zaal, maar ik denk vooral dat ik als westerling de Indiase symboliek gewoon niet zo kan voelen. De zelfopoffering van de held kwam voor mij nogal lachwekkend over.

De Hollywood film ging over een soort van vampier. Ook leuk.

Op donderdag 7-4 ging ik laat in de avond vliegen. Weer terug naar Charlotte en familie en vrienden. En ook altijd weer erg fijn om te mogen werken, ik realiseer steeds weer hoe belangrijk het is om leuk werk te hebben.