----------LITHOUWEN----------
 |
Lithouwen |
|
De geschiedenis
Litouwen wordt voor het eerst genoemd in de Quedlinburgse Annalen van het jaar 1009, maar er is pas sprake van een Litouwse staat tegen het einde van de 12e eeuw. De eerste bekende leider van dit rijk is Mindaugas (1238-1263). In de 13e-14e eeuw breidde het gebied van de Litouwers zich flink uit over wat nu Wit-Rusland en Oekraïne zijn. Het rijk bereikte onder grootvorst Algirdas (1345-1377) zelfs de kust van de Zwarte Zee. De veroverde gebieden werden vooral door Wit-Russen en Oekraïners bevolkt en Litouwen raakte onder de invloed van het oosters-orthodoxe christendom.
In de 12de eeuw stichtten uit Opper-Litouwen afkomstige heidense stammen het Grootvorstendom Litouwen. Later breidde zich het grondgebied naar het oosten en zuiden uit, waarbij grote delen van het vroegere Kievse Rijk verworven werden. In de 15e eeuw, de periode van haar grootste uitbreiding, omvatte het Grootvorstendom het grondgebied van het huidige Litouwen, Wit-Rusland, Oekraïne, Transnistrië en gedeelten van Polen en Rusland en was toen de grootste staat van Europa.
In de tweede helft van de 14de eeuw kwam Litouwen steeds verder in het nauw door de expansieve ridders van de Duitse Orde, die in Pruisen over een belangrijk bastion beschikten. De Litouwers werden daardoor de natuurlijke bondgenoten van het koninkrijk Polen en in 1385 wist de Litouwse leider Jogajla bij de Unie van Kreva de beide rijken in personele unie te verenigen door zich tot koning van Polen te laten verkiezen. In 1569 werden Polen en Litouwen bij de Unie van Lublin tot één staat verenigd, waarbij gebieden in het zuiden van Litouwen naar de Poolse kroon overgingen. In de Poolse delingen van 1772, 1793 en 1795 kwam het oorspronkelijke Litouwen onder Russisch bestuur. De laatste opstand, die ook bekendstaat als de Januari-opstand, leidde ertoe dat in het Latijnse alfabet geschreven Litouwse boeken verboden werden.
In 1915 werd Litouwen door Duitse troepen bezet. In de verwarring die volgde op de Russische Revolutie werd op 16 februari 1918 in Vilnius de Litouwse staat uitgeroepen. In de jaren 1920-22 vond deze staat algemeen internationale erkenning.
Ten gevolge van het Molotov-Ribbentroppact tussen Hitler en Stalin van 1939 kwam er een eind aan de onafhankelijkheid. Vervolgens marcheerden de sovjettroepen op 15 juni 1940 Litouwen binnen. Een verzameling 'boeren en arbeiders' moest vervolgens de Sovjet-Unie 'verzoeken' om Litouwen als sovjetrepubliek tot de Unie 'toe te laten'. Deze feitelijke annexatie van een legitiem lid van de Volkenbond werd door veel landen, waaronder de Verenigde Staten, nooit erkend. Na de aanval van Hitler op Rusland werd Litouwen van 1941-1944 opnieuw door de Duitsers bezet. Sommige Litouwers zagen dat eerder als een bevrijding en werkten samen met de Duitsers. In de Duitse bezettingsjaren werd het overgrote deel van de circa 200.000 Litouwse Joden omgebracht, merendeels bij massamoorden in Litouwen zelf. In 1944 werd het land opnieuw 'bevrijd', ditmaal door de sovjets, met Vilnius als hoofdstad.
Tienduizenden Litouwers waren voor het naderende Rode Leger uitgeweken naar het westen. Andere Litouwers belandden gedwongen, als "sovjetvijandige elementen" in kampen in het oosten. Deze deportaties van in totaal ruim 130.000 Litouwers waren in 1940 al begonnen en werden tussen 1945 en 1952 voortgezet. Uiteindelijk werd het onafhankelijke Litouwen in 1991 ook door het inmiddels zichzelf onafhankelijk verklaard hebbende Rusland erkend. Het land werd daarop in snel tempo alsnog door de rest van de internationale gemeenschap erkend en toegelaten door de Verenigde Naties.
In 2004 trad Litouwen toe tot de Europese Unie en de NAVO.
| Visum: |
Niet nodig |
| Beste reistijd: |
vanaf juli tot aan september |