Astana 7- 12apr

Beterschap!

Na de eindeloze steppe kwam ik weer aan in de bewoonde wereld. De hoofdstad van Kazachstan is nieuw en modern. Niet erg veel oude bezienswaardigheden, maar vooral de moderne architectuur is bijzonder. En ik voelde me meteen thuis.Mensen zijn bijvoorbeeld erg onverschillig tegenover toeristen, en dat voelt soms wel eens lekker. Je voelt je hier geen toerist, waarschijnlijk ook omdat mensen geen Engels spreken of er zich voor schamen om te proberen...
In 1997 verplaatste onze vriend, president Nursultan Nazarbaev, de hoofdstad van Almaty naar Astana (letterlijk: hoofdstad in Kazachstaans), aangezien het centraler ligt, dichter bij Rusland en verder van een aardbevings- gebied.

Ik nam een bed in de slaapzaal van hotel Astana, op het treinstation. Ik had het gevoel dat ik op ziekenbezoek kwam; Een man lag op bed, en 4 mensen zaten om hem heen, met een fruitmand en een bos bloemen. En het rook naar vis!
Ik denk, ik zit hier verkeerd, maar dat was niet zo. Toen ik terugkwam van de stad zat er weer een andere kerel in de kamer! En die snurkte als de beste. De volgende dag dus nog maar eens rondgekeken, en een eigen kamer bij het busstation was dezelfde prijs. Verkassen!

Vreemde gebouwen

Dus veel moderne architectuur. Het lijkt soms wel op de stad die Ceauchescu van Boekarest wilde maken. En ook hier hebben de mensen op het platteland geen cent te makken...
Het is eigenlijk allemaal te veel om op te noemen, al die vreemde en ook mooie constructies, dus ik hou me maar bij de meest opmerkelijke... Hiernaast een foto van het circus, als je de muisaanwijzer boven de fotos houdt, krijg je wat meer info (met Internet Explorer).

3 maal Visumpret op 1 dag

--Tadjikistan--

Ik had wat tijd, dus ik probeerde bij de Tadjikistaanse ambassade om mijn visum te regelen. Volgens www.visumdienst.nl heb je een boekingsverklaring of kopie ticket + een uitnodiging uit het land nodig, maar je weet maar nooit. De snel veranderende regels zouden eens in mijn voordeel kunnen werken...

En wat een bizarre ervaring, de ambassadeur was alleen maar op mijn geld uit!
100 dollar, overmorgen klaar, geen papieren verder nodig.
Maar ik heb geen 100 dollar...
Oke. 80 dollar, meteen afrekenen.
Maar ik moet eerst geld halen, dan betaal ik wel als ik mijn paspoort weer op kom halen.
Dan is het morgen al klaar i.p.v. overmorgen: Hij had gewoon geld nodig...

Wat een rare kerel, maar zo heb ik wel mooi de officiele regels omzeild. Bij het naar buiten gaan heb ik toch nog wel even gekeken of ik wel echt bij de Tadjikstaanse ambassade stond...
Ja, corruptie kost geld, maar opent wel deuren...

--Kazachstan--

Ik wilde mijn treinticket kopen, maar kreeg niets. De dame riep; registratie, immigratie! Ik wist natuurlijk niet waar ze het over had, maar even later stonden een paar politiemannen en kerels van de immigratiedienst voor mijn neus!
 You break law, you break law! riep er eentje op zijn beste Engels... Ja, ja, rustig maar, Jan Stress (of hier: Ivan Stress), voor elke uitdaging is een oplossing. Eindelijk had ik hem rustig en na een half uurtje of zo werd me in het kantoortje van de immigratiedienst duidelijk dat ik me had moeten laten registreren bij de centrale immigratiedienst. Maar dat verteld niemand je, natuurlijk, niet bij de ambassade en niet bij de grens.

De oplossing? De volgende dag gewoon even een stempeltje gehaald. Maar ik heb de dame achter het loket wel even duidelijk de suggestie gedaan om voortaan te informeren ipv te intimideren. En de boodschap kwam duidelijk over...

En:

- In Astana was het weer erg koud, ik stap uit de trein gaat de rits van mijn jas kapot! Een jas van 10 euro nog wel bij Bristol... In Astana vond ik een echte Hugo Boss jas voor 12 euro.
- Zoals ik in de trein mensen tegenkwam die ik van de boot al kende, kwam ik in Astana een jongen tegen die ook in de trein zat. En dan geef je elkaar hier minimaal een hand.

- Iets buiten het centrum ligt Duman, een activiteitencentrum met o.a. sumoworstelen, een slechte 3D- bioscoop en mechanische stieren. Maar vooral met een prachtig aquarium met een 70 meter lange haaientunnel. Echt fascinerend om haaien te zien, 3000 km van de dichtsbijzijnde zee verwijderd.
- Het Presidents Cultuur Centrum is vooral leuk omdat het eigenlijk een Nationaal Historisch Museum is, met veel informatie over de geschiedenis van Kazachstan.

- En dan kun je ook nog het presidents- museum bezoeken, de man is erg vol van zichzelf. Ik kreeg een prive- rondleiding met een erg leuke meid die echt goed Engels sprak. En in het voormalige presidentieel paleis waren vooral de geschenken te zien die Nazarbaev van andere leiders over de hele wereld hadden geschonken. En (hoezo typisch Nederlands); niets van ons!
- Weer een prachtige lokale markt waar je voor een prikkie, een appel en een ei kunt kopen. Mijn jas, mijn slippers en mijn fleece trui waren erg versleten, dus ik heb hier lekker wat geld achtergelaten...
- Astana ligt aan de Ishim rivier. Op een ochtend zag ik een stel die aan het ijs- zwemmen waren. Brrrrr...

- Wow, wat is het eten lekker, in Kazachstan, bijna oost- Aziatisch. Ik had een heerlijk restaurantje en op 1 avond zaten een paar gasten flink te drinken. Ik werd mee uitgenodigd voor een soort appel- champagne en Wodka. En die kon ik weer niet weigeren. Het was erg leuk (en 1 man was happy birthday!), en de mannen konden nog nét lopen.
Ik wilde later gaan afrekenen, maar de dame van het restaurant wilde mijn geld niet aannemen, een van de mannen had mijn rekening betaald, eten en al... Hij wilde ook nog een vrouw voor me betalen (die zijn, vooral s-nachts, aan het werk bij het station) maar geloof me, dit kon ik ECHT wel weigeren...

Verder eigenlijk niet veel meer te vertellen, tijd voor nokkie-nokkie. Slechts 24 uur in de trein, dit keer, naar Shymkent...