Wat een treinreis...
Dit was de eerste keer dat ik een trein nam in Oekraine, en dat hebben ze hier erg goed voor elkaar:
Een prachtige wagon, met stapelbedden (zes bij elkaar) en een slim uitklapsysteem, zodat je ook lekker kunt zitten.
Je krijgt een set schone lakens, kussensloop en handdoek.
Elke wagon heeft zijn eigen stewardess (die van ons had een snor en het was een man) en die komt netjes een kopje thee (chai) brengen (met een citroentje).
De nachttrein- reis duurde 11 uur, dus je spaart een nacht in een hotel. En dat kost exact 10 euro...
En het werd een treinreis om nooit te vergeten... Ik heb me rot gelachen. We vertrokken om half acht en rond 11 uur kwam de eerste stop met mensen. Een daarvan noem ik even Popeye, want daar leek hij wel op, en hij had kip en wodka, i.p.v. spinazie... En ik moest mee eten en drinken.
Onder het eten kon ik nog wel uit, maar het drinken niet... En de hoeveelheid kip die hij voor zich had liggen waren zeker 2 kippen voor geslacht, tenzij het een Chernobyl kip was met 3 pootjes en 4 vleugeltjes. Na ongeveer een uur hadden we de fles leeg (no, no, nou vooruit dan maar, nog eentje). Nou ja, hij 50%, ik 25% en de tafel en de vloer 25%...
Rond twaalf uur gingen weer mensen weg en anderen kwamen binnen. Waaronder een soldaat en ook een kerel die al te zat was om te staan. Zitten lukte hem ook niet dus hij ging maar pitten (riem los, gulp open). De soldaat (hij kon wat Engels: moederfoeker) kwam bij ons en daar kwam weer een fles wodka (jippie!!!). Ook die hebben we burgemeester gemaakt met ons vieren (de tafel deed dit keer niet mee) en toen lekker slapen. Tenminste, dat dacht ik...
Om 3 uur (in de nacht, dus) werd ik wakker gemaakt: Wodka! Ik weet nog niet waar ze hem vandaan hadden, maar vooruit dan maar, eentje!
Om 4 uur werd ik weer wakker gemaakt: Wodka! Maar toen heb ik echt gepast, ik had mijn zakken vol... Maar wat hebben we gelachen, al konden we elkaar niet echt verstaan.
|
Yaroslav hostel
Na 2,5 uur zoeken (het sneeuwde licht) kwam ik bij Yaroslav hostel en dat was weer jackpot, relatief goedkoop, op een slaapzaal, met Luda die goed Engels sprak. Ze kwam me een paar keer roepen als de thee klaar was, goede oefening voor haar Engels en voor mijn kennis van Oekraine.
En ze kon mij meteen helpen met allerlei zaken (waar zit een goed internet cafe, kun je dit nummer voor me bellen, etc.). Ik wilde naar Chernobyl, aangezien het gebied veilig genoeg is om te reizen, maar nog niet om te wonen. Daardoor is het een gebied met allemaal spookstadjes en dat leek me erg interessant... Ik zou door de toer- organisatie worden teruggebeld (je mag er niet op eigen houtje naartoe), en ging dus maar wat de stad verkennen.
|
Kiev
En wat een prachtige stad, met overal gouden kerktorens, mooie musea en een druk en gezellig centrum. De experts zeggen dat de stad zeker al 1500 jaar oud is...
Meteen beginnend bij het hoogtepunt (voor mij, dan): Het grottenklooster. Een prachtig klooster even buiten de stad (1 uur en een kwartier lopen, langs de rivier, Dnipro), met fantastisch mooie gebouwen en de grotten, waar de monniken in worden gemummificeerd en opgebaard. Mensen lopen te huilen bij de glazen kisten (waar hun overblijfselen, afgedekt met hun kleren in liggen) en steken kaarsjes aan en bidden. Een erg heilige plek voor de Oekrainers en een indrukwekkend bezoek voor de toerist...
|
Rodina Mat
Naast dit klooster heb je het WO II oorlogsmuseum. Erg meeslepend weer, de fotos van kinderen in de concentratie kampen... Bovenop het museum staat een beeld (het Rodina Mat), van 62 meter hoog, volledig gemaakt van titanium. Het is een vrouw (symbool voor het moederland) met een zwaard en een schild in haar hand (met een afbeelding van een hamer en een sikkel erop). Erg bizar, maar ook zeker erg bijzonder.
Naast het museum kun je ook nog buiten tanks, raketten en afweergeschut bekijken. Nu gewoon aan te raken als museumstuk, maar nog niet zo lang geleden voor ons erg angstwekkend. Die beelden tijdens de koude oorlog op het rode plein kan ik me zelfs nog goed herinneren.
Verder richting de stad vanaf het museum kun je het Mariyinsky paleis bezoeken, een mooi gebouw, maar wel in de steigers. Ook kun je het gebouw zelf niet in, maar het is wel mooi boven de stad met een groot park met verre uitzichten over de stad.
|
Het centrum
Ik dacht in Lviv even dat ik ook wat uitgekerkt was (een nieuw werkwoord?), maar dan ben je nog niet in kiev geweest! Wat een prachtige monumenten. Het mooiste punt in het centrum moet wel de st. Sofia Cathedraal zijn. Met de grote kerktoren en de prachtige gouden koepels.
Vlakbij is ook het st. Michaels klooster en de fantastische st. Andriyivsky kerk, gebouwd in st. Petersburg in 1754 en later verplaatst naar Kiev.
|
Verzetshelden
Je kon je, tijdens de bezetting, op vele manieren tegen de Duitsers verzetten. Het voetbalteam van Dynamo Kiev (waarvan het stadion vlak bij het centrum ligt) moest tijdens de bezetting (ter vermaak) tegen de Duitsers voetballen, en ze moesten verliezen. Het Start- team, zoals het toen door de Duitsers werd genoemd, deed dat niet en maakte de Ubermenschen in. Nog meer wedstrijden werden gepland, waaronder het eliteteam, maar allen gingen ten onder,ondanks dreigementen.
Ze werden daarop allemaal gearresteerd en geexecuteerd bij Babyn Yar, een stuk bos, waar in totaal 100.000 inwoners van Kiev (vooral joden) vermoord werden.
Je leven riskeren om niet te hoeven buigen, hier moet je wel respect voor hebben... Er is over dit verhaal ook een film gemaakt met voetballer Pele en Sylvester Stalone, en ook zijn er 2 monumeneten die ik heb bezocht. Babyn Yar zelf en een monument bij het stadion.
|
Chernobyl
Ik wilde graag naar Chernobyl, de stad die bekend werd vanwege de ontploffende kerncentrale op 26 april 1986. En na 2 dagen proberen te regelen met agenten die niet terug bellen, te weinig toeristen om groepen vol te krijgen en geen toestemming van de Autoriteiten, bleef nog 1 optie over: Heel misschien met een groep van 4, nog 4 dagen wachten en nog niet bekend of we toestemming hadden en dan wel alvast 180 dollar betalen... Helaas, maar toen moest ik passen...
Het alternatief? Een beetje mager, maar er is een museum over de ramp in de stad. Erg bizar, vooral de luchtfotos van de reaktor vlak na de ontploffing, fotos van de wegrennende mensen, huilend. En fotos van de experts die na de ramp met mondkapjes (???) op rondliepen. En erg vreemd: het ratachtige beestje in de vitrine met 8 pootjes..?
135.000 mensen werden destijd geevacueerd, 3500 weigerden. In 2006 waren daar nog 461 van in leven... Het gebied is nu min of meer vrijgegeven voor bezoek.
|
Nog meer?
Ja, dan ben je nog niet klaar, het hele centrum lijkt wel een attraktiepark aan bezienswaardigheden, zoals het Andriyivsky Uzviz, een erg stijl straatje van kinderkopjes, met allemaal soevenier- kraampjes met vooral heeeeeeel veel Matryoshka- poppen (je weet wel, die allemaal in elkaar passen).
Of de Desyatynna kerk ruines, die in 1240 instortte, doordat te veel mensen op het dak klommen om aan de Tartaren te ontkomen.
Een vreemd gebouw in de stad is het Chimera- gebouw waar je zelfs Gaudi in kunt herkennen (voor iedereen die wel eens in Barcelona is geweest).
Kiev heeft ook een erg efficient metro systeem, erg ouderwets, maar je kunt overal komen en de treinen gaan me toch hard!
Ik schijn nogal te snurken. Een Rus maakte me midden in de nacht wakker, en volgens mij ging het daar over... De volgende dag keek hij nog steeds boos. Moet ie maar oordoppen kopen...
En toen was het weer time for nokkie, nokkie. Vaarwel, prachtig Kiev, tijd voor de zwarte zee...
|
|