
De volledige naam is
Te Whakarewarewatanga O Te Ope Taua A Wahiao, vernoemd naar een oude oorlog (letterlijk: het verzamelen van een groep vechters), maar het is Whaka voor vrienden... Het hele dorp is bewoond door Maori en het hele dorp is ook museum. Je kunt hier namelijk alle vulkanische activiteiten bekijken die er bestaan, van de modderbaden tot aan de geisers en ik moet zeggen; het is erg bijzonder. Vooral doordat de mensen in het dagelijkse leven (al 300 jaar) nog steeds gebruik maken van de voordelen van de warmwaterbaden, en het maanachtige landschap wat je hier ziet. Het mooiste spektakel is de
Pohutu geizer; een geizer die het kokend water 20 meter de lucht in spuit en dat doet hij 10 tot 20 keer per dag en elke keer een 5 tot 10 minuten...
Naast de termische activiteiten vinden er ook nog andere bewegingen plaats in het park; twee maal per dag kunnen de bezoekers een traditionele dans bekijken, opgevoerd door de Maori van het dorp.

Een beetje toeristisch, maar de muziek en de dans was zo mooi, dat ik er soms een rilling van over mijn rug kreeg (echt waar!) en ik wel 10 filmpjes gemaakt heb (kaart weer vol...). Met een uitleg van de traditionele instrumenten (zoals de Poi), en traditionele zwaarden en speren. De tradities van de Maori komen erg over zoals we die van Hawai kennen; rieten rokjes en zwoele muziek met golvende dans. Ook de imponerende
Haka dans was te zien, een dans uitgevoerd voorafgaand aan de strijd, en nu nog steeds gebruikt door het
All Blacks rugbyteam... Erg mooi en deze dag besloot ik af te sluiten met een traditionele maaltijd. In de stad worden op meerdere plaatsen
Hangi geserveerd.

Dat is een bord met kip, mais, aardappels, sla en nog wat dingen (die ik niet herkende) en dat wordt in een ondergrondse oven opgewarmd, met behulp van de natuurlijke stoom.
Kia Ora!